Que Manilium, ab iisque M.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Nullum inveniri verbum potest quod magis idem declaret Latine, quod Graece, quam declarat voluptas. In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Duo Reges: constructio interrete. Hanc in motu voluptatem -sic enim has suaves et quasi dulces voluptates appellat-interdum ita extenuat, ut M. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? Zenonis est, inquam, hoc Stoici.

Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Prioris generis est docilitas, memoria; Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Rationis enim perfectio est virtus; Haec igitur Epicuri non probo, inquam. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus. Quid, cum volumus nomina eorum, qui quid gesserint, nota nobis esse, parentes, patriam, multa praeterea minime necessaria? Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego?

Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. Quonam, inquit, modo?

Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Omnis enim est natura diligens sui. Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt;

Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus; Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum.

Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. De malis autem et bonis ab iis animalibus, quae nondum depravata sint, ait optime iudicari. Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni? Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane.

Quo tandem modo?

Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Itaque ab his ordiamur. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Quis istum dolorem timet?

Si longus, levis dictata sunt. Immo videri fortasse. Cur haec eadem Democritus? Dicam, inquam, et quidem discendi causa magis, quam quo te aut Epicurum reprehensum velim. Quid nunc honeste dicit? Facillimum id quidem est, inquam.

Quis hoc dicit? Dicimus aliquem hilare vivere; Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo.

Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis;

Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Et quidem, inquit, vehementer errat; Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Tria genera cupiditatum, naturales et necessariae, naturales et non necessariae, nec naturales nec necessariae. Sed quot homines, tot sententiae;