Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At iam decimum annum in spelunca iacet. At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Hoc simile tandem est? Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Duo Reges: constructio interrete. Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis.

Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare? Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare. In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est. Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.

Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare?

Id Sextilius factum negabat. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria? Quis enim redargueret?

Qui est in parvis malis. Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno? Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Sedulo, inquam, faciam. Qualem igitur hominem natura inchoavit? Erit enim mecum, si tecum erit. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset.

Ubi ut eam caperet aut quando?

Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus; Quid est enim aliud esse versutum? Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. De hominibus dici non necesse est.

Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Sed quot homines, tot sententiae; Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Ut pulsi recurrant? Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est?